Eva

Dikişlerini aldırmadığım bir yara var.

Kıpırdamak yetiyor, açılıp kanamasına.

Bulutlar dökmedi yağmurunu, sönmedi âteş.

Ve çekmecemin içinde tozlanan resi...

Pişmanlıkarım hiç şaşmaz benim

Sonuna kadar gitmekten herşeyin üstüne...

Yığıldım kırıklarımın üstüne daha da güçlendim,

Gücendikçe...

Hiç akıllanmama...

Bileklerinden birbirine sabitlenmişti ayakları.  

Baş parmakları bir iple tutturulmuş, hareket ettiremiyordu.  

Hafif ürkmüş, hafif heyecanlı, yüzükoyun be...

Birçok şey yazıp sildim. Zaten hep böyledir. İnsan söyledikleri değil söylemedikleri kadardır. Bu suskunluklardan anlam çıkaracak kimse var mı bilmiyorum. Ya...