Ayşe Keleş

Işık evime girmeden on dört kere saymasaydı mumları hatırlamazdım

Arka bahçende solmasaydı ay

Yokuşları sulamayı çoktan bırakırdım

Ama sen, dümdüz bir yüz...

Çakıl taşlarıyla örülmüş dört yolu birbirine bağlayan meydanda işleri kesat gittiği sefaletinden anlaşılan birkaç dükkan, zor zamanlar geçirdiği belli olan k...

Belki de gün, onun bitiş noktası olma yolunda ilerleyen, geceleri kabuslarından doğan haykırışları koynunda büyüttüğü zamirlerin hepsiydi. Bu güneş, Berlin'i...

dillerde bir parmak terk havasıyla bakılmamalıydı gözlerine kırmızı entarili vedanın

ret yemiş karabasanlar kabul doğrultmalıydı şakağına leylasının

fakat ...