Bir dağ yarattım doğrularımdan. Hatırlamamak... Hatırlamak istediğim güzel anıları zihnim almış bir sandığın içine kilitlemiş gibi. Açmak istiyorum açamıyoru...
İnsanlar yazmaya devam etmemi söylüyorlar. Yazdıklarım onlara harikulade geliyor. İnsanlar acılarımı seviyor. Acı çekmeye devam etmemi istiyorlar. Acı çektik...
Hiç uyanmak istemediğim rüyalar görüyorum bazen. Oysaki uyanmak için çok güzel bir sebebim var.
İzmir'in ışıkları altında elini sımsıkı tuttuğum adama baktı...
Sana ulaşmak gökyüzüne ulaşmaya çalışmak gibi. Hani küçükken salıncağa binip daha hızlı, daha hızlı diye bağırmak gibi. Gökyüzü, sanki elimi uzatsam avuçları...
Unutmak da böyleydi işte... Kurşun kalemle bastıra bastıra yazdığın hikâyeyi silgiyle silmek gibi. Hani hiçbir silgi tam silemez ya, izi kalır... Kelimeleri ...
Gitarımın tellerine vurduğumda çıkan sesler kadar özgür olmak istiyorum...
Kafamı yastığa koymak ve uyanmamak istiyorum. En sevdiğim şarkıyı dinlerken ölmek...
Pembe bulutlar görmek istiyorum. Tozpembe, tıpkı pamuk şekere benzeyen bulutlar. Gökyüzüne bir salıncak kurup o pembe bulutların üstünde sallanmak istiyorum....
- Sevmediğim tek yanın bileklerindeki acı izleri.
Böyle söylemişti gitmeden önce. Yüreğimde daha büyük izler bırakmıştı, haberi bile yoktu. Aynı gökyüzüne ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok