Senin durumun hiçbir şey, tepkin her şeydir.

Sonra buradan giderdim bir hiç için, nasıl hiç nedensiz dökülüp de yollara vardımsa şu doğa kucağına ve birden buralı doğumlu, buralı yaşamışlı nasıl duyabil...

Ve size söylemem gereken bir şey daha varsa o da şudur: Sizi teselli etmeye çalışan kişinin, bazen size keyif veren basit ve sessiz sözler arasında sıkıntısı...

Vuruyor göğsüme ayakların

O kadar yalın

Bir o kadar da yakın

Taze ve yaş bir ağaç değil

Kurumuş bir daldır üstüne bastığın

Dikkat et, çatırdatma sakın

...

"Yaşam, kötü kahve içilmeyecek kadar kısadır "

Ne kadar kolay alışıyoruz.

Unutmaya alışıyor insan, unutulmaya.

Yalnızlığa alışıyor, varoluşunun reçetesi yalnızlık.

Sıcağa alışıp soğuktan, soğuğa alışıp...

Bir hülyaysa her görenin içine dalmak istediği

Bir pembe yalan, yokluğu kanıtlanamayan bir sandalye gibi

Bir adım daha atsan yetişeceğin kalkan son treni
...

Madem insansın, kanıtlayıver;

Ne bileyim, çiçeklere gülümse,

Hayvanlarla konuş,

Orhan Veli'den şiirler oku.

Bir de "hoşça bak zâtına"

Madem insansın...

Kız sen burda yeni misin peki leyla nerde
Hani çekirdek gözlüm örümcekten korkan
Kim ulan beni herkes tanır git patronuna sor
Elektrikçi ihsan dedin mi iç...

Ötelerinize sığınan ben

Sevginin son kuruşuyla

Bir ömür yaşar

Mesela

Bir sevgi ilanı

Belki yaşamaya iter

Mesela

Biri saçıma çiçekler kondursa

Yaşam...

Hayat büyük bir yumak,

rengarenk, karmakarışık.

Gelişler ve gidişler,

İnişlerle çıkışlar,

Başlangıçlar, bitişler,

Duygular ve renkler...

Katran karası ...

bunca karamsarlık niye bilmiyorum

dönüp dolaşıp yine sana varıyorum

sen yoksan

sigaramın dumanı

kahvemin acılığı

rakımın suyu

hep bir eksik

gitmemişim...

Sana gelmeme kararı aldım 

Öyle uzun uzun da düşünmedim 

Aklıma esti ve kabul ettim 

Sen belki gelirsin diye kapıyı aralı bıraktım 

Hemen içeri gireceğin...

bu gece tanrıya beni yanına alması için yalvardım. 

ses yok, nerede tanrı? uyuya mı kaldı yoksa kulaklarını mı kapadı bana? 

tanrım nerdesin?

gözlerimi aç...

şu duvardaki oyuk, sıvası dokülmüş küf kokan oda, zifiri karanlığın sonu.. hepsi zihnimde mıhlanmış. şimdi dönsem sırtımı duvara ne çıkar ki? kış gören plast...

Karıştırıyor evimi, içimin karışığı

Çiziyor canıma bir çizik, gönlümün kırışığı 

Yıkıyorum, odamın hep eski duvarları

Yıkıyorum, kalbimin kırık dolu yanla...