Habip Çınar

İnsan olurken en çok kendinden uzaklaşır

Kendine yaklaşanlar,

Bunu başaranlar şanslı olanlarımız.

İnsan olurken sarılmak istiyor

Saf olmasa da içten sevg...

Gökyüzünün demir pençelerini,

Sırtımda hissediyorum.

Ölüm kokan nefesiyle,

Kulaklarıma fısıldıyor ve

Yalın ayak çıktığım bu yolculuk,

Sona eriyor sanki....

Bir şeyi daha keşfettim, kimine göre 'sağlıksız' gözüksem de dışarıdan, aslında en sağlıklı insan benim, çevremde. Bunu psikoloji okudukça daha iyi anlıyorum...

Bazen boş mu gelir sözler 

Bilmez terki diyar eylemiş ruhlar

Bir tını gelir kulakları çınlatır derinden

Hatırlarsın geçmişini

Geldiğin yeri

Kulak kesili...

Karar vermem gerektiğinde

Dapdar bir sokaktan geçer ruhum

Oranın kaldırımları soğuk

Işıkları loştur

Yolu soracak kimse yoktur

İşte içim böyle zamanlarda...

İnsan kendini bir oyuncak gibi hisseder mi? Oradan oraya savrulan, düşüncesizlerin ellerinde yıpranan. Sahi nedir bu his? Düşüncesizlerin ellerinde oradan or...

Bir seyyah coğrafyası çizdiğim

Ve gördüklerim kadar kördüğüm.

Gördüm

Bir tomurcuğun dala küşmüşlüğünü

Sözün kulağa darılmışlığını

Renklerin gökkuşağın...

Gözler, beni hayâta bağladı.

Gözler, çiçeklerimi dallarından kopardı.

Gözler, solmuş umudumu cânlandırdı.

Gözler, yüreğimi parçalayıp elime verdi.

Gözler...

Kötü bir düş gibi

Yalın ayak sokaklarda, yürüyor

Kitabın son sayfasını görmeden kapatmış

Sonsuz ama sonu var gibi

Bilmiyor, susuyorlar sadece.

Hepsi yal...