Elif Sena Demir

Herkes geceleri acılar içinde kendi köşelerini yontmak için harcıyor. Bu büyük çaba, insanların arasında kaybolmamak için yapılan nedensiz bir ritüel. Kendin...

İnsanoğlu, büyülü geleceğine büyük adımlarla ilerliyor. Her gününü, bir önceki gününden farklı olması için kendine yalvarmakla geçiriyor. Zaman geçtikçe insa...

Kafamı; yaşlı ağacın, geniş ve iri yarıklarla dolu gövdesine yaslıyorum. Kulağımda, rahatsız ettiği kadar mutluluğa sürükleyen sesler. Rüzgârın dans ritimler...

Resim: William Blake - Nebuchadnezzar (Tate Gallery, London, UK. 1795)

Hayatı çekilmez kılan şey, gerçek. İnsanın yaşaması için her gün kendini kandırması ...

Masada duran paketlerden bir sigara yakıyorum ve tüm herkesi ve her şeyi bir kenara bırakıp, sigaranın yanan ucundan havaya doğru dans eden dumanını izliyoru...

Ama genelde kandırılan kişi, kandırıldığını anlayana kadar mutludur. Öyle değil mi? İşte gördüğün mutlu insanlar da bunu yapıyor. Her gün, her an kendini rah...

Ölüm… Ölüm, hepimizin beklediği ve asla kaçamayacağı mutlak son. Hiç beklenmedik bile olsa adil. Onun gölgesinde birçok saçmalığa göz yumuyor ve kendimizi ka...

Güneşin ışıkları altına alamadığı, rüzgârın şarkılarıyla yaprakları dans ettirdiği duru sıcaklıkta bir yolda ilerliyorum. Gözlerimin dokunduğu her şey hafifl...

İnsan doğuyor ve gözlerini açıyor. Başka bir çift göz için savaşmaya başlıyor. Onları o kadar istiyor ki ulaşmayı imkânsız kılıyor. Herkesten ve her şeyden f...

İnsan kendine her baktığında başka bir özelliğiyle karşılaşıyor. Bu, önceden fark etmediği bir özellik mi yoksa bu zaman içinde gelişen bir değişim mi? Değiş...

Hayır. İnsan büyüdükçe amaç büyümez fakat değişir. Bazen küçük şeyler gibi görünen birçok şey aslında ardında çok büyük sabır ve kayıplar saklayan güzel bir ...

Mutluluk ne ki? Kısa anlık bir oluş ve bitiş. Onu bu kadar değerli kılan da bu değil mi? Belki de mutluluk, sadece fotoğrafların içine hapsolan küçük bir and...