Asli Doga Genc

Yalnızlık bir şarkı,

Sessizliğin içinde çınlar,

Her nota bir acı,

Her kelime bir yara.

Gözlerimde boşluk,

Kalplerde bir delik,

Zaman durdu,

Hayat bitt...

Kimsesiz sokaklarda,

Kayıp ruhlar dolaşır,

Her biri bir hikâye,

Her biri bir yara,

Geçmişin izleri,

Geleceğin korkuları.

Gözlerinde boşluk,

Kalplerind...

Bir gece ki sonsuz,

Yıldızlar bile korkar oldu,

Gölgeler çoğaldı,

Ruhumda bir çığlık,

Sessizliğin içinde kayboldu.

Zaman öldü,

Saçlarımda dondu,

Eller...

"Git." diyordu adam kadına. Çaresizlik içindeydi kadın. Gönlü büyük, umudu yitik... Hayaller bağladığı umut ağacını bir bir söküyordu yüreğinden. "Git." diyo...

Hüznü insana has sanırdım. Tüm mahlukat münezzehti gözümde, bu zalim duygudan. 

Beşeriyet kucaklamıştı vahşeti, yığınlarca çığlıkla. Mutsuzluk sahibiydi ins...

Hayatımın anlamlandıramadığım bir noktasındayım. 

6 günde kurulanı altüst etmiş, 

altı üstü oturmuş köşeye kıyametini seyretmiş,

Ne olmuş canım yoksam?

T...

Sen uyurken tüm şehri sererdim üstüne

Kapatırdım ayın ışığını

Yüzüne vuran her rüzgarı biçerdim

Bir sana sus diyemedim 

Kayıp giderken ellerimden hayatım...

Kaldırıp köşeye koyduğum ne varsa 

Küheylan olup oturuyor karşıma

Doğuyor karanlığın cılız sesi 

Bitmiyor intiharın gülümsemesi 

Seçemiyorum aydınlığı 

...

Usulca yattığı yerden doğruldu, sisli gecenin pusunu silkindi üzerinden. Balkona çıktı, oturdu ve bir sigara yaktı. Büyük şehrin silik insanları, hayatın tel...

Yaş 27 yolun çıkmazı eder.

Bilmem ne zaman bir yol çizeceğim

Ufkunda güneş, eteklerinde çiçek

Silinecek mi bir avuçta toplanan keder?

Sanki uyanıyorum ba...

Yaratılanı yaradandan seni canımdan...

Öyle ki tutup seni fütursuzca

Tatsız aşa tuz katar gibi

Ruhuma katmak istiyorum. 

Gülüşün gülleri kıskandırır

Bül...

Roman bir hastane betimlemesiyle başlar. Hastane koridorları ayrıntılı bir biçimde tasvir edilmiştir. Hasta çocuk dikkatini “karanlık ve soğuk” üzerinde yoğu...

Temkinsiz sırt yasladığın yer evindir. Evini bulmuş olman dileğiyle...

Biz seninle okunmamış mektubun kırışmış sayfalarıyız. 

Öylece köşeye fırlatıp atılmış...

Mütemâdiyen okunmaya heves edilmiş de meşguliyetler karşısında seç...

*BAŞLIKSIZ

Ben miydim dünyanın üvey çocuğu?

Herkesin gönlündeki neşeyi bulduğu

Hayatın elemine ekmek banmışım 

Sevinci yakalarken tutuşmuş miltanım

Ben ...

Gideceksin, içinde yığınlarca sessiz çığlıkla

Yiteceksin, elinde olmayan bir avuç umutla

Ve öleceksin, kalbinde olanın aklında dahi olmayışınla.. 

Hayatın durağan akışında ömrümden koparırken bir yaprak daha...

Geceye doğan güneşi seyreyleyip...

Destursuz sabah oluyor

Yine ben göremeden güneşi

Bugün...