Halil Furkan Altın

Hiç et tüm varlığımı

Duymasınlar karalara boyandığımı

Urganımla dert ortaklığımı

Odamın beşinci duvarına hayranlığımı

Ve gönderildiğim sürgünleri

Akşamü...

Gecenin en karanlık anı

Ay ışığında oturmuşum

Penceremin dibindeki

Tahtadan masada.

Üstünde ilk basımdan kalan

Saman rengi bir kitap

Hasretinden pranga...

Kendimin üzerinden atladım

Düştüğüm yerde benzedim kendime

Seyredene kaldırımdı yuvarlandığım

İçimdeki çocuğa sorsan

derin bir uçurumdu süzüldüğü

Elle...

Tahrip gücü yüksek bir volta

Her adım bir öncekinin öfkesinde

-ki şehir bu öfkeyle çalkalanıyor-

Bir küfür gibi karşısında duran yırtık surata baktı aynad...

Bir zamanlar yaşadığımız şehri aydınlatıyordu parıltımız

Sokak lambaları işlevi kaybediyordu

Ellerimizle kuşların kalbine dokunuyorduk

Bambaşka ülkelerigö...

Önümde kur yapan kadınlar allı pullu etekleriyle,

Gönlümde gülümseyen, kopararak kalbimdeki çiçeği, eğlenen leçekleriyle.

Nefesin göründüğü kadar hafif o...

Dinle Medusa!

Eğer ki o şarkı buysa...

Aynı kış, soluk taş ve elmas gece

Nefes boğuyor mat trenleri.

Tiyatro kapalı!

Bu gramofon sesini duymayalı

Oldu ...