Hayatın kollarına düştüm hevâyla
Yaşım yirmi, saçımın bir telinde ak
Kendimi Mecnun sandım, yârimi Leyla
Şu delisi olduğum gülizâra bak
Kiminin yeli old...
Bir beğin daha yazısı düğümlü
Evi yokuş, yolu biraz eğimli
Göçtü gitti otuz sekiz doğumlu
Kendi gitti adı baki kalır mı?
Bir fotoğraf, alta ismi yazıldı
...
Şiir yazıp şan katmışsın şanıma,
Şiirin de iyi olmuş dinime!
Ne paşalar geldiler de yanıma
Bir gün olsun biri hatır sormadı
Ağa sandım bunlar ağa değilmi...
Bir oğlan var bizim burada, gariptir
Kendi garip, tebessümü buruktur
Kaşı çatık, alnı kırış kırıştır
Dosta gelir, düşmana hiç gelemez
Alır yevmiyeden gün...
Mazi utanıp sustuğumuz günlere sinmiş
Öldürdüğümüz onca vakit sanki itilmiş
Hiç doğmamış akşamların eksildiği yardan
Artık bana muhbir bu gönül belki de h...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
