Ahmet Orhan

Bende bir problem var. Anlamıyorum insanları, anlamıyor kimse beni. Merak da etmiyor zaten. Her gün bir sürü insanla iletişim kuruyoruz. Gerekli, gereksiz, i...

Ne garip şey hayat. Sürekli bir şeyler öğreniyoruz. Devamlı bir düş-kalk döngüsü içindeyiz. Birbirini takip eden gülümsemeler, yalanlar, acılar, açıklamalar,...

Bazen biri oluyor insanda. İçinde, ruhunda, aldığı nefeste, gülüşünde, güzel olan her anında biri tam yanında oluyor. Elini tutuyor, sarılıyor, omzunu sıkıyo...

Eziliyorum. Bütün bunların altında eziliyorum. Burada böylece durmak benim elimde, istediğimde alıyorum bu yükü omzuma farkındayım. Artık hep kendime yüklemi...