Bir cumartesi sabahı yine takılıp kaldığım bir şarkı. İnsan neye aşık olur şahsa mı? Bize hatırlattıklarına mı ?
Bu yazım halk diye tabir ettiğimiz ilgisiz-bilgisiz ve felsefeden yoksun insanlara gerekli gelmez. Onların hayat gayesi biraz daha Maslow'un ihtiyaçlar hiyer...
Güneşe, tuza ve rüzgara
Çıkarıyor sandıklarını biri
Kendini saymaya başlıyor: kaçın!
Geceden aldığı nasıl renkle varsa
Neye doğruysa yokluğu yakın
Adımı...
Neyse, uzun bir aradan itibaren sanrılarım ve düşünsel sancılarım arttığından olsa gerek, gecenin en sevdiğim saatlerinde oturmazdım bilgisayarın karşısına. ...
Kaygılı göğsümle fazlaca olmaz ya
Vaktinde ben de biraz gülmüştüm
Çoktan kaybedilmiş olandım
Tenha idim, kaybolmuştum
Zorlama bir kul olup günahkardım ya...
Ağaçların en sevdiğim yanı bu. Umudu nerede arayacaklarını biliyorlar. Ve her başımı kaldırdığımda, gökyüzüne ne kadar da yakışıyorsun demekten alamıyorum ke...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
