Zeynep Demiryürek

“Dağ gibiydim, kum oldum.”

silik bir ize rastladım

geceden feyz alan bakışlarını

kirli bir duvara astım.

seyrek gülüşlerime

bir mum yaktım 

sinsi bir yağmurda

söndüm 

belki körd...

kurumuş dallarına tutundum

sökülmüş kalbine soyundum

bir elem uğruna

bir gecenin ahına yakındım.

kuru gözler borçluyum sabaha

borçluyum bir geceye

yaln...

Vitrindeki kurumuş çiçeğin,

koparılmış saadeti,

sebebi sancılaraysa hiddetin,

ciğerime işleyen bir nefes kederin,

üstüne tüküreyim hepsinin.

Kahrolduğum...

Olağanüstü kadın,

Bu benim.

Bir dolu gözlerin içinde boğulan,

Uzun tırnaklarının gücünde kurtulan,

İşte o benim.

Kaynayan bir kazana atılan,

Kapağı bas...

Görülmeyen bir sessizliğe kaçmışım.

Hunharca arkası yalan gözlerin,

büyüsüne kapılmışım.

Bir diyarda aramışım doğrusunu,

bir şarkı açmışım denize,

bir ...

Kollarımın arasında,

keyiflenmiş ifadesi,

bir mutluluğu anımsatan gözlerinde.

Uğultusuna uyandığım rüya,

sandığımdan gerçekti.

Bu sefer yüreğim değil üz...

Geç bir saate dönük gecelerim

etraflıca hissederim uğultuyu

sinsi bir adamın ürpertisiyle

yavaşlamaktan korkarım

sadece görünse de gözlerim

hislerime k...

Şavkı vuran gecemin

aradığı

bir mum ışığıydı.

Bir kıyamet kopsa da,

kaçtığım

bana bağlanan kasvetindi.

Uçurumunda,

dökülse de taşlar üzerime,

boğulur...

Yalnızlık suretine bürünmüş ellerime,

yakıştıramadığım mutsuzluk,

kaplıyor bedenimi.

Ama yine de kesmeyeceğim saçlarımı.

Morarmış,

nefretini sızdırdığı...