Leylî

Bakışlarım onu kabalıkta seçiyor

Bu nasip vaktini çoktan geçiyor

Çabasız gelen hayır değil şerdir

Denk gelişlerimiz bize nedendir

Yolların en zor olanıdı...

Hafızam buruk satırları canlandırıyor yeniden

Ne çok isterdim düşünülen ben olsam sahiden

Umudu ellerimle yanlış bahçelere serpiyorsam

Varlığım utancı ruh...

Dalgın bakışları huy edinmişim bu sıralar

Başıma gelenler boğazımdan heves çalar

Ne zor şeymiş ızdıraplı hisleri hapsetmek

Ve yüzümde garabet bir tebessüm...

Sanıyordum ki yalnız evimde, odamda

Karma düşüncelerimin yanı başındasın

Garip hazandır içim, derin yakan sızımsın

Köprüler, denizler, ben ne yollar geçti...

Bir yazgıyla ellerim kelepçelenmiş

Suratında beni hüzne boğan serinlik

Ellerimde buzlar, gözlerimde çiğlik

Kilitleniyor duvarlar üzerime üzerime

Tanıyama...

Nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım
Bazen gözyaşı oldu, bazen içli bir şarkı
Her anını eksiksiz, dün gibi hatırlarım
Dudaklarımda tuzu, içimde durur a...

Her şehre beş vakit, dört mevsim

Belli belirsiz sürüyor cengim

Baharı getiren dünya,

kışı getirmez sanma

Bugün ellerimde sümbüller

Yarın sinemde kurumu...

Her gördüğün fanide aynı çehre, aynı ses

Bir denk gelişe bin manâ, bin heves

Korkutan yiğit bedeninin altında pamuklar

Tavrınıza aykırı bakışlarınız neden...

Dışarısı soğuk ve beyaz çiçekler dolu

Siyah panjurlu penceremden görüyorum onu

Elleri cebinde semayı seyrediyor

Kulağında, uzağından işittiğim bir ney ...