Eksik insanlığım sokaklarda, kelimelerimde karşıma çıkardı, sürekli. Üstüme hiç uymadığının bilincinde olduğum bir kıyafeti sürekli giymek zorundaymışım gibi...
Düş çocukları yürüyor pejmürde evlerde,
Yaşamaya ikna ediyor beni onlar, bilmeden.
Yaşı yok, ismi yok, dizlerinde saklambaç izleri...
Yıldırım kuşakları g...
Hayatın bir anlamının olmadığının bilincindeydim. Hiçbir inanışın hoşgörülü kollarına atamadığım için kendimi, sanatın bile eninde sonunda bir gösteriş mesel...
Kardeşim benim,
Hiçbir şey yalnız ve karşılıksız değildir.
Bak işte;
Yaşamak dahi
ölmek zorunluluğunu getirir.
Bana seni ne hatırlatıyorsa unuttum,
Geriye bir tek sen kaldın.
Sokakları unuttum örneğin:
Gri önlüklerini giymiş sonbahar aralarında,
Beklemeyi bir sund...
Böyle geceler duyuyorum sevgilim; gölgelerimle deniz karışıyor.
Seni aradığım sokaklarda ölmüş bir kedi buluyorum
Ve seni soruyorum sisler içindeki bir aka...
Eden Kapıları sonsuza açılmıştı.
Su üstünde yürür gibi geçip gitti
-sanki hiç var olmamış gibi-
tüm sunakları insanoğlunun.
Bir tek güzellik vardı, bir t...
Yönümü bulamıyorum, yardım edin!
Çığ gibi bir sis sarkıyor omuzlarımdan, tutun!
Yanaklarıma yerleşmiş şimdi utancın kızıl gözleri
Unutun beni, sabah olmad...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
