Annem, babam, ben arabadayız... İstikamet Alanya'nın nefesi yayla yollarına.... Gözleme yedik, fotoğraf çektim, e birde ikonik bir de video benden. :) O güze...
Aylardır evimden çıkmıyorum. Perdeler kapalı, izlendiğimi biliyorum, kulaklarımı tırmalayan sesleri duyabiliyorum. Derinden gelen o kahkaha sesleri tüylerimi...
Kararımı veriyorum
Yavaşça, acele etmeden
Varlığımın hükümsüzlüğü altında kırılıyor kalem
Görmüyorsunuz
Gömülüyorum derinden
Sesimi gürce çıkarsam ale...
Not: Bu bir otobiyografi denemesinin denemesidir.
“Yaşamlarımızın yazarı olmakta özgürüz ama tam olarak nasıl yaşamlar “yazmak” istediğimizi bilmiyoruz....
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
