Mevlüt Doğan

Devam filmleriyle başlar her gün, 

Erken saatlerin alarmları ikinci gibisidir cinnetin. 

Gün batımı ikinci gibisidir; gün doğumunun. 

Çalışmak ikinci gibi...

Şıkırtılı bir masada bekliyorum

Yürürken yürüdükçe büyüyen vücudunla

Diyorum, canın olayım senin

Sahici!

Koparıp da en nazlı etimden

canına can katayım ...

Kahır az önceki topraklara ait

Sırası gelince her nehir elbet akacak

Kendini paralayanın mezarı ağacın gölgesindedir

Ayrıca bura Beytüllahim değil

Burada...

Derin bir şeylerin başında olduğumu

Derin bir şeylerin başımda olduğunu

Kalbime yavaş yavaş indiğini

Hiç, hiç bitmeyecek şeylerin

Elimde olmadığını

Elim...

Aştığım derelerin yırtık alınları 

Takvim yapraklarından sayılır günlerin sesleri

Artık bırakmazsam bir çiçeği bir çiçeğe

Durmayan arabalarla geçerim dağl...

Gök, senin yüzün, sen ki gökyüzüm

Üzerine değmesin bir çift göz

Zeytinler ki, gözlerinin yanında kalır bir ön söz

Ellerine kavuşmak ister ellerim

Laleler...

okları yaylara serin

unu ipe.

nasıl yaşamaya karartıp gözümü.

nasıl gidiyorum daha da derine

geri gelemiyorum.

bir yol

bir iz

tam bileğinden yakalıyor...