Hayatın kırdığı yerden yeniden yeşerir mi insan?

Peki ya vurgun yiyen bir gönül durgunluğunu bozar ve Çağlayan ırmaklara dönebilir mi yeniden?

Çocukluk coş...

Nasıl bir sinedir o sendeki,

Yarılır başımı dayayınca ruhum ..

Şiir gibidir gözlerin.

Her mısrası ezberimde,

Unutmak ne mümkün ..

Diyelim ki kolların benim; dudakların, o yamalı bohça gibi yüreğin. Küçülür müyüm karşısında gözlerinin, yine ıskalar mıyım dudaklarını ansızın, ya ellerimde...

Acı dostun gibidir bazen ve nerede olursan ol konuk severliğini bilir gelip konaklar sende. Ev sahibi olsan da koşulları belirleyen hep odur. Git desen gitme...

Dikiyorum gözümü

Uçsuz bucaksız bir ufka

Yürüyorum başım dik

Al bayrak avucumda

UYAN TÜRK milleti

Kuvâ-yi Milliye Aşkına

Akın akın geliyorlar

Memleket...

Huzurlu bir gece okuması

Vakit öldürüp hakikati bilmeyen 

Aklı terk edip cenneti görmeyen

Dünyaya geldi mi tuhaf hayvan

Edeb yoksuluna insan denir mi?

Boş gözler ile etrafa bakma...

Görmez gözleri, çatlak elleri

Çabuk geçer güzel günleri

Sazı konuşur, konuşur telleri

Veysel geldi bu dünyaya

Yeşili görmedi, duydu renkleri

Ağacı sevdi...

Çarpık kemiklerine et bürünmüş

İnsan diye ad konulmuş

Söyle insan nasıl olurmuş

Şefkat bilmeyen insan olur mu?

Adem'e Havva'ya sorulmuş

Dünyanın neyi se...

Yetenekli ve istikbalini parlak gördüğümüz çocuklara neden ateş parçası diyoruz?

Elbette bize devredilen, nesiller öncesinden gelen bu sözün bir anlamı olma...

Geceleri kitap sayfaları arasına dalıyorum. Rüyalarım orada biliyorum, 

paha biçilemez zenginlikler buluyorum her satırda ve ruhum bendene muhtaç olmaksızın...

Her sözün başım üstüne

Düşürme el diline

Yar diye diye sineme

Ateş düşer gelmez isen !..

Gelmedi aklım başıma

Düşmedim gamın peşine

Yalvartma Allah aşk...

Geceleri kitap sayfaları arasında kaybolan bir adam, adeta kelimelerin büyülü dansına kendini bırakmıştı. Kitapların dünyası, onun için gerçeklikten daha çek...

Bir gün, şehrin gri beton duvarları arasında kaybolmuş bir adam vardı. Adı neydi, bilmiyordu. İsimler, insanların kendilerine taktığı etiketlerdi ve o, uzun ...

Yalnızlık, gecenin sessizliğinde gizlenen bir yabancıdır. Kalbin çaresiz çığlıkları, yankılanan duvarlarda kaybolur, bir boşluğa düşer. Gökyüzü, yıldızların ...

Gökyüzü, aşkın ta kendisi gibi engin ve sınırsızdır. Birinin kalbini fethetmek, sanki renk paletindeki tüm tonları bir araya getirip bir tablo çizmek gibidir...

Sabahı olmayan bir gece say beni;

Say ki göğünüm ama yıldızlarım yok, olmuşta düşmüşler birer birer ve kalmışım çırılçıplak. Say ki ben bir adammışım da kal...

Sana ait olamadığın bu dünyadan ve bırakıp gittiğin o devasa sevdadan bahsetmek ne kadar boş olsa da, seni sevmekten kendini alamayan bu adamın kılı kırk yar...

Deniz ellerini şefkatle uzatıyordu, seni düşlediğim ve ırak toprakları düşündüğüm anlarda. Öte diyarlarda, lodosun karayele dönüşüverdiği gecelerde göğsüme s...