Sonsuz kere bölünüyor ruhum
Küçücük parçaları tutamıyorum ellerimde
Ellerimden kayıp giden kum taneleri sanki
Alışamıyorum
Uzayıp giden uzay yolları
...
Işığı görmek istiyorum
Oysa bu dünyadan çok uzakta
Ama hissediyorum
Tenimi saran ıssız kumlarda
Bazen süzülen buz kristallerinde
Oysa bu dünyadan çok ...
Dünde bir yerde gezinirken ruhum, solmuş rengini hatırlatıyorum.
Akşamüstleri siyaha çalmaya iyice niyetli,
güneşin bir fısıltısıyla parlak.
Bir adım atma...
Gece boşluğa varıyor
Her sabah
-ben küçük bir ilmektim dünya döndü etrafımda.-
Sana desem ki, bir zamanlar göğ senin gözlerindi,
Yağmur taşıyan.
Ellerin...
Denize dokunacağım birazdan.
Burada merdivenler var, son kez gibi.
İnsan, acı veren şeylerle vedalaşma gereği duyuyor; acının bittiğine dair bir kanıt.
...
-Geçti mi, gitti mi, yalan mıydı, bitti mi?
Neden bana göstermiyorsun yazdıklarını?
Yazmıyor musun, yoksa komple sildin mi beni?
Hiç bir şey söylemeden sa...
Gitme güvercin.
Yakınlığın bile uzakken…
Bana dön demiyorum güvercin.
Uzaklığınla,
Nefretinle,
Yanımda kal güvercin,
Yakınımda kal…
Sensiz çok anlamsı...
Seyir halindeyim bedeninde
Ancak iki yol var;
Biri kalbine biri zihnine
Hangisine gitsem bilemedim
Izdırap veren zihnine mi
Yoksa keder dolu kalbine mi?...
Celladımı çağırmışlar üflesin diye kulağıma;
Bana son duâlarımın yerine,
Korkularımı üfledi.
O Zaman diledim ağaç kabuğunda yaşamayı.
Bir karınca gibi
...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
