hilâl

kadın olmanın ağırlığı altında ezilen bir benlik,

fahişelerin dilinde dönüp dolanıyor sözcükler,

yıllar geçmiş adam olamamanın önünde,

oturup durunca suçl...

kim bilir hangi yıllarda,

yüreğimin başına geçirdiğim prangalar.

görünen ışıklar yalanlarla,

ağrılı vücudumun söylendiği kadar.

acılarını anlatmak için h...

sisler yükseliyor binaların ardında,

güneşler doğuyor bilmem hangi günün gecesi,

şairin iç dökmesiyle oluşan şiirin,

annenin haykırışlarında saklı düşünme...

Bir ölüm var içimde,

Tutamıyorum benliğimi ezelden,

Yüzünü döndüğün güneşler,

Karanlıklarını sergiliyor içten.

Acıyla dolu her zerrem,

Ellerimden tutan ...

gidiyor herkes usulca,

ardında kalan mahperi camdan dışarıyı izliyor.

kulaklarında bir müzik,

geçmişin melodisini fısıldıyor.

geçmiş geçmemiştir elbet,

...

bir kadın,

oturuyor balkonda müzikleriyle,

onun dinlediğini umuyor ve,

kapatıyor gözlerini.

ah, yaşamak nasıl zor diye geçiriyor,

ışıkları bir bir kapat...

ben ölünce mezarımın başında,

zaten istediği buydu diyecekler.

şiir yazar, okur,

yine de mutsuzdu diyecekler.

defterlerini eskitmiş,

yüreğini saklıyordu...

ne bileyim ya, hayat garip aslında. saçmasapan bugün varız yarın yokuz tarzı cümleler kurmak istemiyorum aslında. şu an cidden mutsuzum, anlatabiliyor muyum?...

hastaneler duruyor virane gönlümde,

her odasında ayrı ayrı taşıyor çığlıklar,

kimisi ailesini kaybetmiş,

kimisi kendi seslerini bastırıyor,

ve ufacık dam...

sayfalarda gezinirken onca şiirler,

hangi aşklar yarım kalır bu fâni dünyada?

bütün aşklar mı yarım kalır sorgusuzca?

yalanlar üstüne yeminler söyleniyor ...