bir bedenin ölüsü açıklayabilirdi dünyanın dönüşünü.
bunun cevabını veremezdi işte o zaman damara basılan iki parmak.
size nasıl anlatsam,
mesela annem be...
-bize satırlara yazdırtan ne varsa
bizi yazmaktadır aynı zamanda
yaratmaktadır ve belki biraz da öldürmektedir.
bir tarafta durulması gerektiğine inanmadı...
Kalabalık hissediyorum kendimi yalnızlıkta
gölgelerden yürüyorum şaşırmadan
göçebe taşıyan raylar gibi
kaç gölgeden geçtim kim bilir
bir gölge tutar ...
karanfil kokulu, mavinin yolu
kısa ömrümün son sirkülasyonu
bastığım yer kuşkusuz gidişim,
sanma ki depresyon!
depresyon benim çağıma fazla
henüz vakit ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok