rehnümâ

Kara kaplı bir kitabın kapağında

sıkıştığım bu zindan,

Demir parmaklıkların ıssız

yollarında kaybederken kendimi,

Renklerden sıyrılıp

karanlık

düşl...

Gitmenin de gelmek gibi

yoktur ansızı,

Geçtikçe zaman

gitmez candaki sızı,

Kovalarken ardı ardına günleri,

zamanın hızı

Hasretin hüznü büründü sin...

Yoklar neden bu kadar ağır olur,

Varlar neden bu kadar uzak,

İnsan niçin sükûta sağır olur,

Diller ise söze tutsak…

Sayamadım kaç tren geçti

Ruhumun yıkılmış 

hengamesinden

İçime akan buğulu yaşların

Titreyişinden duyulur ray sesleri....

Hayatta bazen bazı şeyleri oldurmak için çabalardım. Defalarca üstüne gidip zorlardım. Ben zorladıkça aksine daha çok olmazdı. Yorulurdum bu yüzden. İçim acı...

"Hayat" demiştim bir zamanlar, öylesine yazılmış karalamadan ibaret bir kelime değildi. Esrârlı cümlelerin bir araya getirdiği okunası bir kitaptı belki. 

O...

Devşirilmiş zamanın rengiyle

Sararır yaprağın yüzü

Gelir rüzgarla hazan kokusu

Hüzün düşünce sadra

Mevsimler ağlarken bahara

Toprak çağırır asr-ı âhara
...

Vuruldu gönül bir hayâl-i muhâle

Mesafeler uçsuz, mekanlar bucaksız

Yaklaşmak müşkil sana, dokunmak imtinâ

Güneşe ulaşmak gibi çetin, yol rotasız

Sulasam...

Keşke demek istemesem de

Ne çok keşkeler biriktiriyorum

Heybemde

Beş kelime iki hece

Bazen pişmanlık

Bazen sitem

Bazen öfke

Bazen hüzün

Bazen ise sad...

Beden ülkesinin sultanı kalptir. Onu fetheden ülkeyi fethetmiş olur. İşgal edilirse meşgul olur.

Her an bir şeyler işgal eder kalbimizi. Halden hale çevirir...