Herkes yaşlanır
Gün gün değişir,
Yoksa içinde,
Anlam hazinesi
Harcar kendinden.
Yitirir sonuna değin
Tüm bağlandıklarını.
Uçurumdan sürüklenirken,
...
hislerimde çırpınan bir boşluk
zihnimden yayıldı bedenime
ruhum şavaşırken seninle
ben hiç olup döndüm kendime
yaşamak nedir dedim?
ölmüş birine
ararke...
Bir kelebeğin ikinci gününden sesleniyorum.
Denizin mavisine bakmak,
suyunun keskinliğini yüzüne çarpan rüzgârda hissetmek güzel.
Başkalarının gözlerin...
Yusufçuk, geçip giderken zaman anların birisin
Bak bu çağlayan senin ve senin ömründen anlatılan mesellerin başladığı yer
Sonra kürkünü süzdüren ceylanın v...
Kendini bulmak, içsel bir barışla başlayan, ama sürekli bir savaşa dönüşen bir yolculuktur. Bu savaş, geçmişin gölgeleriyle, içimizde yankılanan eksiklik fıs...
Hiçbir harf hiçbir kelime hiçbir cümle hiçbir sayfa hiçbir kitap hiçbir kütüphane içimde yaşanan karmaşayı aktarmak için yeterli gelmiyor..
Güzel sensin
Yaren sen
Nefes sensin
Irmak sen
Güneş sensin
Ay sen
Yıldız sensin
Gökyüzü sen
İçtiğim su sensin
Çayım sen
İçtiğim kahve sensin
...
Ama benim de savaşlarım var dersen ve kılıç tutmaya kalkarsan parmaklarını kaybedersin. Sihirli bu parmaklardan akıtılan her işin gömülü olması. Onlar yerin ...
Artık beklemeyeceğim seni balkon demirlerinin arasında
Asfaltlarda izlerim kalmayacak geceleri
Bu sokaklarda bir daha gölgem olmayacak
Hikayeni güzel yaz...
Çok tuhaf bir durum;
Varsın lâkin yoksun aynı zamanda,
Kilometrelerce uzaktayken
herkesten daha yakınsın,
Hem içimdesin hem değilsin,
Sırrın içindeki...
Gün uyanmıştı, gök kızıl ben uyanık
Sensizlik zindan, Sen hakim, bende sanık
Ve Martılar, ve vapurlar şahit
Zindan mı? idam mı? İnfazım yakın
Çokça d...
Dünyayı suladım avuçlarımla
Suyum tükendi, dünya bir türlü yeşermedi
Zaman ilaçtır dedim
Zaman terimleşti
Sevgi, emek bunlar iyileştirirdi
Sevgi ve eme...
Savaşım kendimle ama en ufak hareketinde sana yönelen silahları kontrol edemiyorum. Bu savaşın sahibi olsam da o silahlara esir olmaktan kendimi alıkoyamıyor...
Belki geçti zor zamanlar
Acısını yüreğime gömdüğüm
dev kavgalar
Geçen belki zaman sandım
Anladım ki
Var olan, sadece geride kalanlar...
‘Bu da geçti’
Avuntusu kapladı sonra yüreğimi,
Bilirsin,
Sonundayız anlayacağın yani hüznün,
Belki de
Sonundayız ya da bilmiyorum ümitlerin.
Ne anlamı...
Şiirler okudum şiirler yazdım
Kitaplar okudum kitaplar yazdım
Ben cesur bir korkağım
Elimde olan tek şey sanatım
Kadın da sevdim kadınlarda
İnsanla...
İnsan neden birinden vazgeçemez? O kişi gerçekten vazgeçilmez olduğu için mi? Ya da içimde ona yüklediğim mananın derinliğinden mi? Neden böyle oluyor bilmiy...
Oldu artık
An dakikaya
Dakika saate
Saat güne
Gün ömre akıp gitti
Dindi yağmur
Çatladı toprak
Kurududu ağaç
Kırıldı dallar
Kuslar,
Yuvalarını rüz...
Düş kırıklığı içindeyim
Düştüm derine
Ne çok kirliymiş bu nehir.
Kirlendim içince
Senin daha bir şeyden haberin yok
Kim almış kim vermiş, avuntu...
İşt...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok