ruh-u mut
@ruhumut
Yalnızlık yazdırır ama her zaman güzel değil bu, çünkü o şiirleri doğuran yalnızlık; şairleri öldürür.
bir gece kahreder mi cihan-ı alemi dersaadet?
o gece vakıf eder mi gerçek, insana akıl?
adetten mi ona göre asrı kıyam etmek.
pek âla ders alır mı insan n...
hayat, siyah beyaz fotoğrafların olduğu
dönemlerde daha renkliydi. daha naif, daha hoş ve daha yaşamaya değer. keşkedevridaimleşebilseydi zaman, zaman zaman...
zifri ışıtan bir mevkide yalnızca otur
fikrini geceye armağan et, toprağa yavaşça sokul
biraz esinti biraz sessizlik biraz tütün içmeye başla
birkaç anı, ...
anadolulu bir anadan dünyaya düşüşüm,
âl ağlamış ben ölürcesine gülmüşüm.
gazeteyi, küpürünü ilk defa okumuşum, daha beşimin ortalarında dede matemi görmüş...
haddizâtı bed beşer, öz cihanında özüne alâ.
mârr-ı akbeh, istikbali vakte midare.
ağrepten daha ziyâde ağrep, istinaslı dehr'e.
ama fevt-i izale cihanı, ...
mütemadiyen âma diyen, tâma edip
meblağ seven mêvla bilen.
kafa safa yatar ama parana mâna kata kata katar'a da tâkat dilen.
param hâla kanar her an'a yar...
garbın afakında enfüsel düşünmelerin işkencesinde varılan yalnız yalnızlık ve yalnızlığın sebep olduğu deliryum, edebice, ebediyen ve devridaim biçimde peşim...
korkma, çünkü korkanlar korkakları yaşatır.
susma, susanlar susmayanları susatır.
ara, 'hakkınca yaşamayı' belki beklenmeyen
bir olgunun parçaları hayatı...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok