en tatlı yerinde uyandım hayata
sol yanıydım annemin
sola sola yana kaldım
bu böyleymiş
rayihasından güller
renklerinden dosdoğru bir gerçeklik aşerdim
...
Hafif bir rüzgar eser umudumuza dolardı
Nisandı
Bazı akşamlar düzlüklerde yürünürdü
Düz yollarda dolanması ayakların
Bir dağın bağrını delerdi
Ayaklarım...
ses olsun diye açık bırakılan televizyon
bas bas bağıran o haber spikeri
sessizce oynayan belgesel
göz kapaklarına vuran
ve fakat seni hiç rahatsız e...
Akıyor zaman
Yaşasak da yaşamasak da
Evvelden kalma, acı tebessümle
Ve silüetin ardına saklanmış
Utanmaz gözyaşıyla noksan kalmış
İnsanlarız biz.
Din...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok