Ali Gül

üçü saat gecenin

bölünüyor ortadan ikiye gün

kursağımı yokluyor

erteledikçe büyüyen leke

uyumalar ağrıları dindirmiyor

dinlendirmiyor da

ayaklarımı bır...

ben taşımayacağım bu ayakları

gücün varsa gel de sen taşı

yüksek marşlı ihtilal yasakları ve

hükümete inat seviş benim yerime

vergisi düşülmüş bir sigara...

Ben, azınlığı izdihama bağlayan viran köprü

Bu şiirde aslında yerim yok

Dişlerimi sıkıyorum daima

Düşünmek alacaklı gibi kapıma dayandığında.

-

Bu eller...