bir boşluk içinde çırpınıyor gibiyim
bırakmıyor peşimi gaddar bir girdap
şubatta çiçek açsa gönlümde
martta buz kesiyor dallarım
aklıma geliyorsun ne yap...
Sana kıyısı olan bir deniz olmak isterdim
Her gece örterdim üstünü
Tüm kirlenmişlikleri sürerdim senden uzağa
Sabaha karşı usul usul çekilirdim
Birkaç de...
Gecenin karanlığı mı çökmüş içine, ruhuna?
Neden gülüşünün kıyısında kimseyi istemezsin?
Ellerin mi yorgun, sen tutmaya çalıştıkça gidenlerden?
Ayakların ...
Ne meni ne su ne toprak,
Yoğurdum kendimi katıksız ıstırapdan.
Ne kemik ne iskelet ne et,
Boyadım irinli cevherlerle ben beni.
Ne gülerek ne ağlayarak ne...
Sana karşı hissizim artık...
Ve böylece yiten bir şeye dönüşen duygularımı döküyorum içimden. Senle başlayıp, senle bitmeyen herşeye kırgınlığımı bir kabuğa...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok