Serpil Karaoğlu

İstanbul’un çamurlu sokakları ve sisli puslu kışıyla hatırladığım 1981 yılının o Mayıs gününü benim için unutulmaz kılan neydi?

Semt karakolunun önünde, siy...

Dindi yağmurlar,

Dindi nihayet.

Soğuk, nemli bir kafes kaldı geriye

Teklifsiz örtüldü sesim, zihnim

İndiğinde yüzüme o beyaz katreler

bıçak, çok sesli...

Dün girdiğim yks ile birlikte boş geçirdiğim zamanların bahanesi de eriyip gitmiş oldu. Boş geçirmekten kastım bir uyku halinden ziyade kendimi geliştirmeye ...

Hayat, değişimi göze alabilecek cesareti olan insanlara değer katar. Her yeniden doğuşta eklenmiş bir öğretiyle... Cesaret, kaçınılmaz olan ölümden korkmamak...

Şehir çalkalanıyor.

Herkesin bir yere yetişmeye çalıştığı bir saatte, insanlar solgun yüzleriyle etraflarında ne olduğunu umursamadan ilerliyor.

Bedenleri ...