Seval Subaşı

Semtin delikanlısı Kesik Osman, taşlı yolda göğsü dışarıda, başı da hafif göğe doğru bakacak şekilde yürüyordu. Yanından geçenler, arkasında kalanlar, pencer...

Bu dünyaya gitmek için gelmişim.

Sararmış ağaçlar, yeşermiş ağaçlar

Etrafımda oynamış ay ve güneş

İnsanım ben insanım

Bu taşların üzerinde yekpare

Şaşır...

Kar yağıyor bak anne.

Neden insanlar bu kadar çok sevinirler?

Onların derileri kürkten mi?

Yoksa sobalarına atılacak çok mu odunları var?

Neden insanlar ...

Ben bu yolları ellerim yarılmadan aştım.

Ekmeğimi ellerimle seçtim.

Bir de burjuva(!) bir zevkle tam buğday ekmeği alıvermişim.

İşin aslı beyaz un karnımı...