gecenin bir yarısı tenhalığı,
evimdeyken üstelik...
bana eşlik eden bir duvar saati, çalışan bir dolap sesi...
bir tanıdık sıcaklık,
biraz huzur arayışın...
Bir gün unutulacağız.
Yakınlarımızın zihninden silineceğiz önce
Sonra onlar da silinecek yeryüzünden,
Hep birlikte, toprağa karışacağız.
Yaşarken yazdık ...
Saman çöpünden bir tahtım var benim,
Ne emrimde, ne üstümde kimse yok.
El etek öpmeyi hiç bilmez dilim,
Bu tahtta karınlar aç, yürekler tok.
Saman çöpünd...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok