ben bu şiiri yanlış yazdım
tashih etsin şair hanımlar.
câ-yi penah sizin kollarınız
tahkik etsin bana inanmayanlar.
ben bu şiiri yanlışlıkla yazdım
tağr...
ben arada kalmaların kadını.
gayrı gitmez dilimden bu acı tadı.
gayba dek düşmez dilimden adı.
tebelleş oldu cânıma yıllardır bak,
kendi bitse kâbusu uyu...
sanki on senedir tanımıyorum da
ilk kez görüyorum gibi koştum kapıya.
bahsettiğim şiir,
ayak sesleriyle içime umut olan adama.
zaten bütün şaşkınlıklarım...
gül çiçeğim
ellerini üzerime ört öyle öleyim.
rengine bulanayım artık
bunaldım bu duruluktan.
kış çiçeğim
beyazlarını al üstümden.
morarsın dudakları...
yüzüme bıraktıkları cenazeyle yaşıyorum,
ağlama benimle şühedâ.
yazımdan çıkaramıyorum yarayı.
utandığımdan çıkamıyorum dışarı.
uzandığımdan göremiyorum...
yedi seneden beri bıktım sesten.
içimde iki kişi var hepten,
birbirini kesip sonra seslenen.
denizlerden gelen sesten,
içimde var ölümü sezen.
biri biri...
o sırrı saklamaktan yarıldı başım.
müdafaa kavgasında ise kaşım.
dediler yaşın geçtikçe biter yasın.
ama bak hâlâ hem yaşlıyım hem yaslın.
kederden bitme...
acıyorum nermin
bahar geceleri acıdan deliriyorum
eller acımı duymuyor
artık bacaklarım tutmuyor
mecbur bırakılıyorum nermin
bu acıya sarılamıyorum
yüz...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
