Acaba hiç aynı yıldıza ya da aynı anda gökyüzüne baktığımız oldu mu?

 Hadi!

   Kaldır kafanı 

     Seyret uçsuz bucaksız gökyüzünü.

Bak...

İstemesen de
...

Henüz hayat yokuş değil,

Düzlükte ilerliyorsun.

Bazen tümseklere takılıyor 

Hemen huysuzlanıyorsun. 

Olmadık şeylere üzülüyor, 

Hiç olmadık yerlerde gül...

Sen sen ol ki bil haddini

Kendini sorgula ve de ki;

     'Bu devran böyle dönmemeli'

Bi' haber yokluk ki

  Sarıyor çehreni

Zâlim de bendim bendeki

Mazl...

Mağlubu belli

Yorgunu kendiyken sonsuz nehirlerde akar gibi süren hayat hikayesinin,

Ve tüm kelimeleri sırt çevirmişken ona,

Duygularını gömdükçe silinmiş...

belirsiz kaçışlarda ne buldum

ortasında tüylerin narince ürperdiği arzuyla

ne anladım suya batırmaktan kelimeleri

nerde kopuyor yanılgıların dillerini...

Nerede bu insanlar, bu sevdiğim kaldırımlar neden boş?

Issız bir ülke mi oldun, yalnız Ankara'm?

İşte benim ben, Ahmed Arif'in eli,

Seni senden daha fazla...