Acı bir tütün gibi yakıyor genzimi senden uzak olmak, seni arıyor gözlerim
uzaklara doğru bakıyor
bir gün belki gelirsin, bir gün fark edersin içimdeki mer...
Sabahattin Ali, Orhan Saik Gökyay, Pertev Naili Boran ve Nihal Atsız, Istanbul'daki Yüksek Muallim Okulu'nda aynı yatakhanede kalan dostturlar. Atsız, Ali'ni...
“Bugün annem öldü. Belki de dün, bilmiyorum.”
Tam olarak bu şekilde başlar Albert Camus’nün Yabancı’sı. Çok az romanın sahip olabileceği kadar kısa özetidir...
"İki ayaklı ne varsa düşmanımızdır. Dört ayaklı veya kanatlı ne varsa dostumuzdur. Ve unutmayın ki insana karşı verdiğimiz savaşta, ona benzemekten kaçınmamı...
"Kalk, iki gözüm, iskeleye geldik. Günün birinde ya çıldıracağız ya dünyaya hâkim olacağız. Şimdilik bir rakı parası bulmaya çalışalım ve parlak istikbalimiz...
Üzerimde gevşeklik denebilecek kadar üşengeçlik hâkimdi; hiçbir işe karışmıyor, bir şeyler için çaba göstermeden günün geçmesini bekliyorum. Çoğu şey bana ma...
Tanrı, iradeyi yani seçim hakkını verse de özgürlüğü vermemiştir aslında. İnsan ya uzanır kendi alır özgürlüğü ya da Platon'un mağarasındakiler gibi esaretin...
Gerçeği öğrenip gerçek dıșılığı arzulamak bir nevi iç rahatlatmadır ve de buna sahip olmaya çalışmak zihni kendi kılıcıyla yaralamaktır. Ama en azından tabia...
Gel kaçalım seninle. Eski basım kitap kokularına, tabiatın serin bahar yağmurlarında kim bilir kaç şaire ilham olmuş denize nazır bankları ve Galata'nın tari...
"Doğaötesi başkaldırı insanın kendi koşulunun ve bütün evrenin karşısına dikilmesidir. İnsanın ve evrenin ereklerini yadsıdığı için doğaötesidir. Köle durumu...
21 yy’da ismini anıyorum
biraz budala biraz şuf,
biraz da nihavend akıyor dudaklarında
işte bak
belki kalabalıkta belki de yalnızlıkta sensiz olan senli ...
Yazmak 'daha az' mutsuz yapmıyor insanı. Sadece, nefes almak dahil, diğer her şeyin aksine 'daha çok' mutsuz etmiyor. Sanırım hayatım boyunca bunun için okud...
Neyin var diye soruyor..
Akşamüzeri alacası…
Oturmuşuz.
Bana, beni anlayabileceğini kanıtlamaya çalışıyor.
Gözlerinin karasından gözlerimi kaçırıyorum. “...
Durgunlaştım.
Benim için bu her şeyin sona erdiği yer. Bir acı, nedenini kaybedince boşluğa dönüşür. Acı yoktur artık, kaygı yoktur, heyecan yoktur. Her şey...
İnsan kitap okumaya yıkıcı bir özkıyım ile oturabilir mi? Bedenin ruhtan ayrıldığı noktadayım sanki, sol tarafa kayan gözün ve de ebedi üşengeçliğin tesiri t...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
