ca

 Zaman

 o saatinde şimdi

 gecenin...

 Çakırkeyif kalktığın bir masada

 herkesle vedalaşma vakti...

 Son kelimeleri bağlayıp

 kederine son sigaraları ya...

Gidişinle öğrendim

Bulutların, ağaçların, hayvanların

Bir insanı hatırlatabileceğini

Gidişinle öğrendim Nazım Hikmet'le ne çok ortak yönümüz olduğunu

Kan...

Tek tekerleğin değil dört tekerleğin anlamlı olduğu zamanlardayım.

Yolculuk yapıyorum geçmişime ve bugünüme

Doyamadım, doyamayacağım

Küçüklüğüme, saflığı...

Üzülmelerimiz, feryatlarımız, acılarımız biter mi ya da bitebilecek mi? Bunların sonucunda psikolojimiz sağlam kalabilecek mi?

Bakınız İzmir'de bir deprem y...

"Gecenin gerçekdışı gölgelerinin ardından alışkın olduğumuz gerçek yaşam çıkagelir. Kaldığımız yerden devam etmek zorundayızdır; bıkkınlık verici tek tipleşm...

dibini göresin mi var şu manasız hayatı

sıvası dökülmüş şehirlerin kusturan anılarını

kaç tane yüzü olduğunu bilemediğimiz bedenleri

yangın yerine çeviren...

Sabahın ilk saatleriyle geceden yorgun düşen cadde; dertli şarapçıları, ayyaşları, ahlaksız pezevenkleri kovmuş, kendisini günün aymasıyla birlikte gelen esn...

Gün, geceye karışmak üzereyken caddenin yerlileri ara sokaklardan çıkıp teker teker İstiklal’e dökülmeye başlamışlardı. Esmer tenli zayıf dilenciler, insanla...

İstiklal Caddesiʼnde, mutlu ve kahkahalı kalabalığın arasından üç arkadaş, omuzları aynı hizada, insanların arasından yorgunluğun vermiş olduğu güçsüzlükle g...

"Bu kadar cehalet karşısında ne yapacağımı şaşırdım."