biliyorsun, anlamı yok
sen yokken oturduğum bankların
ardı ardına üstüme gelen yolların,
hiç dinmemesi gereken yağmurların
göğü delmese bile göz kırpan u...
Son cümlelerim parıldayan ruhunun şafağında takılı kaldı,
Duygularım dudaklarıma yetişmedi sanırım.
Yarınlarım mutsuzluk dergahında savaşırken,
Bugünlerim...
Öyle karasızlıklara sürüklüyor ki beni
Seçim yapmak zorundaymışım gibi
Kaybolmak istiyorum bu ikileminde
Dümensiz, kaptansız gemi gibi
Bazen de bir deni...
Hem çok uzaktaydın
Hem de başucumda
Ne zaman dokunmak istesem
Dalarım okyanus kadar derin uykulara
Gözlerim açıkken
Dünya tüm çıplaklığıyla önümdeyken...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok