Yavuz Türkmen
@yavuzturkmennn
Şimdi, beyninin ara sokaklarına dağılıp kendi kuytusunda saklanan kelimeleri yeniden örgütleyerek geleceğe yürüme zamanı...
Gece uzun değil yeterince
Ayaklarıma yetmiyor
Çeksem alaşağı, omuzlarımı örtmüyor
Neresinden tutup çekmeli?
Neresinden uzuyor bu gece.
Pencereye ot...
Gözlerinde bozkırlar çürüyor sevgilim
Gözlerin bir kervanı korkuyla besliyor
Eski sabanların sendelettiği kalbim
Beni yaban bir ısrarla yoğuruyor
Yüzümde...
Güneşin keskin ışıkları pencereyi dövmeye başlayınca uyandı. Çapaklanmış gözleri açılmamak için savaşıyordu. Uyuşmuş bacaklarını yatağından sarkıttı. Harcaya...
öldüğümde tanınmak için kimlik taşımam
yüzüm beton ve yer çekimiyle buluşursa
annem üzülmesin
göstermesinler beni
bilsin sadece öldüğümü
bir veda mektub...
Marilla, şaşkın bir şekilde masanın üzerindeki mektuba bakıyordu. Üzerinde Anka kuşu olan kırmızı bir mühürle kapatılmış siyah bir mektuptu bu. O odaya onlar...
Şimdi biz,
Dudakları öpüşmekten değil,
Susuzluktan göveren,
Milenyum çocukları,
Hak ve batıla inanmaktan vazgeçtik.
Didaktik, pastoral, lirik!
Türlü nü...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok