Güneş her zaman tepede, ışığıyla çimiyor gündüzleri insan
Sonra boğuluyor sıcağından
Ne zaman yüzüme doğru esiverse rüzgâr, bir kısmı gerdanımda yadigâr, n...
İnsan birini sevip sevildiğinde, bunca yıl sonra sırf sütünü merak ettiği için kopardığı bütün ham incirlerden bile özür diliyor
Görmeyip bastığı karınca yu...
Yürekte saklamak vardı oysa
İyilik yap denize at dediler, kırgındım, attım
Sonra dönüp iyiliğimi boğulmaktan kurtardım
Kendimi de insanların vesveselerinden.
Dünya mı dönüyordu yoksa başım mı bilmiyordum
Belki de dünyayı bazen başımda taşıyordum
O ise sadece konuşuyordu
Sulu ve tatlı, çiğitsiz mor üzümler gibi
...
Şimdi artık insanlar da bana kendimi, çocukken kendiliğinden beyaz bir kağıda çizdiğimiz fakat yine de beyaz boya ile boyamaya çalıştığımız, sonunda ise ikna...
Keşke bir gün
Bir gün yatağımızdan kalkıp yerimize yastıkları dizerek kaçabilsek biz de tüm acılardan
Keşke kurtulabilsek uzun bir çarşafla herbir yakıcı, ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
