Ömrünüzü şiire verdiniz. Nasıl başladı bu macera?
Şiirde karar kılmam, lise son sınıfa rastlar. Ben liseyi bitiremeden bir sene bekledim. O bekleyiş sırasın...
şemsiyem var lakin ıslanmamı maruz görmeli sevdiğim
kederi değil, zuhur eden gerçekliği âlemin
ve tanrının rahmeti yıkamalı dedim
yıkamalıydı ki bir şey...
Sabaha varacaksın, huzura varacaksın. Hiç bilmediğin ve gitmediğin diyarlara dualar aşıracak, aşik atacaksın düşlerine ve gerçekliğe varacaksın. Yalnızlığını...
Beni bir gün unutacaksan, bir gün gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybe...
Hayat hiç mavi yerinden vurmadı..
çünkü ben maviyi, beyazı koruyan masumiyet olarak tanırım,
karanlığı görünür kılan bir renktir mavi,
öyle bilirim....
Çok derin çok da ağır,
Ruhumdaki ısırık.
Aşk ile var olmuştum,
Yok olmadım, ne yazık.
Bırak gönül kuşunun,
Tüm tüyleri yolunsun.
Kaybolanı unut ki,
Ar...
Bu belki artık bir isyandır kendime bilemem
Mesela sineklerin tanrısı ve benim tanrım nasıl bir olabilir ikilemleri taksim ediyor benliğime
Sanırım kafayı ...
Şimdi hangi otobüs kalkıpta gelecek huzuruna?
Hiçbir araç gelmiyorsa eğer sana,
Ne diye öttürür durur kornalarını arabalar?
Ne diye kirletir gökyüzünü dum...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok