Volkan

Zaman zaman hasretini çekerim

Geride bıraktığım silik suretinin

Gelmeyeceğini bile bile

Geçtiğin yokuşa dalar gözlerim

Bitmek tükenmez iç çekişlerim

Be...

Dudakların jilet gibiydi.
Öptükçe kanamak isterdim.

Gün aydı mı ben mi karanlığa gömüldüm

Nasılım diye soruyordun ya

Seni özlemek gibi işte ruhum

Kan gülleri büyütmek gibi seni sevmek

Ayrılığın büyük harfi...

Yalnızlığın evinde otururken

gelip kapımı çaldı 'Gece'

Ayı ve yıldızlarını göstererek

Dedi

Ben geldim, çık

ev bildiğin kör kuyulardan,

yaralarının der...

Ateşe elini uzatmak gibi

Uçurumdan aşağı sarkmak gibi

Hançeri damarlarda gezdirmek gibi

Ö(y)lesine tehlikeli, tutkulu ve suçlu

Gözlerim ihanet görmekten...

söyleyemediklerin kalacak içinde,

emin olamadıkların parçalarken kalbini,

mahvolduğunla kalacaksın.

hissedemediklerin gelecek cenazene,

kendini keşfe mer...

Keşke'nin de ötesi varmış

Keşke diyebilmek bile ayrıcalıkmış

Keşkenin anlamını yitirdiği yerde : hiçteyim.

Gitgide ağırlaştı içim.

Kitlendi sözlerim, cümlelerim, dudaklarım.

Düştüm bir aşka sonu gelmiyor

Savruldum her bir yana kimse bilmiyor.

Bir rüzgar tutmuş...

Ay indi suya...

Ben gecede asılı kaldım.

Yıldızlar uçuştu tepemde,

Bir bulutu çektim içime...

Ölenle öldüm,

Kalanla ne yapacağımı bilemedim.

Olmaz olsu...

müthiş