Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Hiç gitmedik biz bu sokaktan öteye
Hep beraberdik, hep aç kaldık, hep çöpü kurcaladık
Altını bulduğumuzda paylaştık doyurduk karnımızı
Haramı helali bildi...
Yemyeşil çayırların arasında bulduğu pırıl pırıl kılıç, pek çok sebep yüzünden orada olabilirdi... İsyancıları kovalayan askerlerden biri düşürmüş olabilirdi...
Kirli sakalıyla okşamıştı kalbimi. O kadar yumuşaktı ki bakışları, gözlerim ilk defa onunla dinlendi. Sonra durdu uzun uzun sardı boynumdan nefesi buz gibi i...
Biri de geldi
Baş harfini büyük yazdı,
bahrî’nin,
Kalbinin,
Tam üstüne;
Yandı o dönemeçte
Gülmeyi tebessüme çevirdiği
O eşikte
Hüzne gülen bir adamı...
Evvabîn vaktidir şimdi
Bileklerinden kurulur çarşılar
Yüzünden toplanır
Yağmur üstüdür
Bütün çarşılar
Sırtımın tam arkasındaki şu yalnızlık
Sensizdir
...
Sana adından yağmurlar çağırmak isterdim
Küle dönüp arda kalanlar hatrına
Kuru vadilere rahmet, vakitlerden nisan
Ki bu şairi, ben yapardı
Seni boynundan...
Benim bu boşluğumdan düşen tüm kelimeler
Geceleri kaçırıyor uykumu
Camımdan baktığım apartmanın
Bir iki dairesinin açık bırakılmış
Ya da
Unutulmuş ışıkl...
Kırık merdivenlerim var
Yarısına kadar çıkıp parçaladığım,
Yok etmeye çalışırken ellerimi kanattığım
Yarım bıraktığım.
Hepsi kilerimde,
Kapısını açmaya ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok