Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bu hikaye İstanbul depreminde öleceklere adanmıştır.
***
Tavanda sallanan floresan.
Yanaşan her vapurun dalgasıyla sallanan iskele.
Kahve satan bir dükkâ...
şimdi fısıldar kar taneleri tellal-i eceller
ben ki bağıra bağıra söylerim hasret-i türküler
karşıma gelir, bir ben adım atarım bir İstanbul
benim ayağım ...
Gökyüzünü kaplamış bir kasvet
uçan kuşlardan gelmezki haber
yapraklar savrulurken yerlere
açık pencerem kafamda düşünceler
içimi dindirir mi bilmem ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
