Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Biliyorum bu ben
çok büyük bir yangınım
her yere sıçrayan,
her şeyi yakana kadar sönmeyen.
Anne özür dilerim,
beni ne bu hâle getirdi?
Biliyorum bu ben...
İçimde ölen en güzel şeysin sen,
Baharda dökülen bir yaprak gibi,
Defalarca sekip denize batan taş gibi,
Çokça öpmek istediğim o çocuk gibi,
Sesimin çirk...
Masamı toplamadım bu gece
Yakmadım tabakamdaki son sigaray
Açık kalsın ışıklar söndürmeyeceğim
Üşendigimden değil he
Vazgeçtim sadece
Vazgeçtim öylec...
olimpos,
bozuk pusulamın güneyi
kırık beyaz rüyamın gerisinde
ak sakal mavi perçem
boya kalemlerimle tanrıcılık oynayan
şu zeusa bak çapkınlık peşinde
...
Dört mistik vadinin, en güneşlisi,
Kırk hikayeyi barındırmalı,
Dört yüz gecekondusuyla,
İki ay aydınlatmalı geceyi,
Geceye konmalı sekiz şiir.
Dört mist...
Sorarlarsa sen kimsin diye?
Ne tür bir cevap vermeli insan....
Adını, soyadını, işini, memleketini söylese yeter mi beni anlatmaya
Nedir bu ben?
Ben olm...
...Ve güz geldi Ömür Hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok