Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Oturdum gecenin karanlığında hayretten buz kesmiş taburemin üstüne. Devrilen masamı düzelttim ve yerde parlayan kağıtları koydum üzerine. Elim gitti istemsiz...

Yoruldum artık, izlemeye bıraktım kendimi,

Tepedeyim şimdi en yüksekte, gülmeyi bıraktım,

Düşünüyorum da bu insanlık nereye...

Koşuşturmalar, ağlayışlar, ...

Ayrılıklar hep acıdır ve gidenler hep götürür bir şeyleri beraberinde. Hep eksik bırakır kalanı. 'Görüşürüz'den 'elveda'ya giderken azalır kalanların umutlar...

Soğuk, ıssız, ızdırap verici bir karanlığa çalan geleceğimiz var. Peki bunu aydınlatmak için ne yapıyoruz? Ben ne yaptığımı söyleyeyim. Ders çalışıyorum. Bey...

“Nescafe!”

“Sade mi, sütlü mü?”

“Sade!”

“Kahve diyorum yani, kahve! Kahve dediysem sade istiyorumdur. Kahve! Bir sıfat var mı önünde? Yok! Sütlü isteseydi...