Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bazen her şeyi bir çığlık çözermiş gibi geliyor
Bir damla tüm günahları silebilirmiş
Bir bakış her şeyi başa sarabilirmiş
Bir kelime tüm kırıkları onarab...
Bir otobüs yolculuğundayım. Yaşam zamanla birlikte akıp gidiyor...
İstanbul'un koca binaları, biraz yeşillikler arasında trafikte bekleyen bir otobüs ve içi...
Güne bir taze bahar kokusu bırak
Güne bir sabah yıldızı bırak
Güne bir umut, bir telaş
Güne aşk
Neşe
Keder
Bırak.
Güne yalın ayak bir koşuşturma
H...
Sus getir eleğinden toprağıma
Eksik bir bahar katık yokluğuna
-Kor gülün tahlil sonucu gibi-
Beni geçtiğin gibi değil
A kadın
Yavaş oku şu şiirleri
Eze...
Bugün sıradan bir gündü şükürler olsun. Şebnem Ferah bir şarkısında diyor ya "Sıradan basit bir günün uğruna hiç dua etmemiş hiç yalvarmamıştım." Öyle şeyler...
Kafam bulanık. Tek rutinim sabahlamak ve uykuya daldığımda aralıklı defalarca uyanıp rüyalarımın bitmesini beklemek. Kendimi dinlemek ve bomboş kalmak istedi...
Daha önce yazılarımda hiç duygularıma yer vermezdim. Sadece okuduklarımı ve öğrendiklerimi yaşadığım topluma bilgi ve bilinç aktarmak için yazardım. Ancak du...
" 'Bak' dedi, 'hayat asla adil olmadı ama sen onu adilmiş gibi yönetmeye devam ediyorsun, sanki birkaç yanlışı düzelttiğinde diğer her şey yerli yerine otura...
Umutsuz insan, çiçeksiz toprak gibi.
Her yağmurda bataklık,
Her yaz günü un ufak,
Çatlatır her yerini atılan her adım.
Toprağına çiçekler ekmek,
Ağaçlar...
Merhaba benim adım da mı aydınlık?
Ya içimde ki karanlık?
Görevimi söyledi bana yalnızlık
Unutulmuş bir his artık
Güven bana
daha önce yıkılsa da
Yaka...
Lisedeyken Turgut Uyar’ı hiç sevmezdim. Yersiz bir önyargıya sahiptim. Galiba bu durum arkadaşlarımın popüler bir şiir olan “Göğe bakma durağını” fazla övmel...
Zaman kocaman bir yalan
Dünya süslü bir rüya
Sevgisizlik tek hastalık
Yalnızlık iyileşmeyen yara
O tek ilaç, O tek kaynak
O tek varlık, O tek şifa
Dün...
İnsan sürgün edildiği yere âşık olur mu hiç?
Olur efendim, hem de öyle bir olur ki,
Önceden evi saydığı yere dönmek,
Artık ona sürgün gelir,
Nedir onu ya...
Bir perdenin ardından izliyor gibiyim dünyayı
Bedenim yaşıyorken bilincim her şeye tepkisiz
Ben yönetmiyorum, ne hareketimi ne vaktimi
Gölgem bile düşmüyo...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok