Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Ve ben

Yokmuş gibi var olan ben

Bir gün okunması umuduyla şiirler yazıyor,

Evrenler anlatmak isterken olmazlar susuyorum

Yaşamak arzusunun telaşıyla yanı...

Tek’in ve tekin olmayan alanlar kategorisine ittirmek suretiyle sokabileceğimiz ormanlar da yol bulabilmenin ağaçların keyfine ya da keyifsizliğine bağlı old...

Boş ver hayat geçip gitsin yanımızdan

Biz yıldızlar gibi parlak, yıldızlar gibi çoktan ölmüş

Çiçekli balkonlar gibisin

Gözünü alamıyor insan

Baktıkça bakası geliyor

Ilık yaz yağmurları gibisin

Dokunsam ıslak yanaklarına kıyamam

Kıvrılıp gülüşü...

Yataktan fırlayıp kalksam

Sanki bir tek benim için sabah olmuş gibi

Bulduğumu üstüme geçiriverip çıksam

İçsem bir dikişte yolları yokuşları

Dizeler dökül...

Yitik bir masalın sonsuz hüznü gibi

Umudunu taşıdığın gülüşlerin kaybolması gibi

Teslimiyetine veda ettiğin sözler gibi

Gözlerini kapatıp aydınlığı aradı...

Ben miyim içimdeki cehennemi, gül bahçesi yapmaya çalışan?

Kendimi daha çok yakıp kavuran,

Bir mum gibi usul usul yanarım da sönmem mi sandın?

Yoksa külle...

Yaslandım bir ceviz ağacına,

Ne ağaç Gülhane'de?

Ne ben Nazım'ım?

Aradım simalardan başka manzara,

Yön yön böldüm bakışları,

Ne kapandı gözler?

Ne deği...

Bir fotoğraf seçmek istiyorum terarosam

Onlarla yüzlerce fotoğraf arasından

Sonra kendimi sevmek de istiyorum

Onca sebepe rağmen gülüşüm aralığından

Bakı...

Ağaçtan ayrılan yaprak gibi hissediyorum kendimi, 

Vakitsiz düşen yağmur gibi, 

Henüz açmaya hazırlanırken üstüne basılan karanfil gibiyim,

Bulutlar aras...