Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Neredesin bilmiyorum
Çünkü hakkım yok bilmeye
Belki en yalnız günündesin
Tüm bunlardan korktun üşüyorsun
Belki de ilk kez mecburiyetten uyudun erkenden
...
Kıymet bilmeli insan.
Bencil insan. Nankör insan.
Ayağında çarığı yok iken.
Şen insan. Gülen insan.
Ne garip bir nefis,
Tek bir merhaba yetiyor, solgun ...
Stefan Zweig tarafından 1922 yılında kaleme alınan eser, altmış dokuz sayfadan oluşan bir kendini bulma hikayesidir. Bazı kaynaklarda kitabın Zweig’in askerl...
Etraf sessiz,
Kuşları duyabiliyorum bu sabah,
Kanat çırpışları kulağımda,
Hep birlikte vakit geçiriyorlar, ne mutlu onlara.
Avcı saklanmış bir köşeye,
İ...
Geceler neden şairleri bırakmaz?
Şairler neden geceleri kovalar ya da...
Huzursuzluğun içindeki parlak karanlık
Çağırıyor seni, beni.
Umutsuzluğun arasın...
“Ne var ki kaderin tüm beklentilerimi yerine getirmesi ve benim de bunun ötesinde hiçbir şey talep etmeyişim bir alışkanlık haline geldiğinden bu hal giderek...
"Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar."
Bu gece gökyüzü o kadar güzel ki! Sanki son nefeslerim ve o bana bu yaşamda güzel şeylerin de olduğunu kanıtlamak gayretinde. İçine çekmeden önce son kez gül...
Bir gece
Sessiz, tenha ve her zamanki gibi.
Belki de bir gece
Süslü yalanlarla örülü
Belki de bir gece
Tenha sokakta meyhaneden yeni çıkmış
Sarhoşla...
"Gökyüzü uçsuz bucaksızdı, duruydu, canım suyun içinde gülmek istedi."
Evet kitaptan bir cümle hem de ana karakterin söylediği bir cümle ama... Ama cüml...
Başımdan aşağı mısralar dökülüyor.
Bir cigaranın dumanında,
Geceye karışıyor, simsiyah...
Başımdan aşağı diyorum.
Üzerime atıyorlar geceyi, taşıyamıyorum...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
