Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
bugün benim doğum günüm
bir yaş ömrümden, bin yaş gözlerimden gitti
biraz daha yaşlandım, biraz daha yaşlandı gözlerim
bir yılımı, yirmi yıllık dostumu al...
Elinin tersiyle karanlığı itip, kendini dağlar ardından göğe çıkaran bir maviliktir yaşamak. Yaşamak, canlılığının başlamasıyla başlar. Karanlık güneşin düny...
Ah benim siyah karlar içinde beyazı arayan gözlerim,
ne sen rengini biliyorsun,
ne de ben şeklini...
Ne oldu gonca gülü durgunlaştın
Yakışır mı sana
Bilemem
Ama alışık değilim gonca gülü
Gelemem
Toprağı yaran köküne ne oldu
İnletirdin arzı minik dalınl...
binlerce ama binlerce yıldır yaşıyorum
bunu göklerden anlıyorum, kendimden anlıyorum biraz
insan, insan, insandan; ne iyi ne de kötü
kolumu sallıyorum y...
Keşkeler kifayetsiz sözlere bilirim...
Keşke bu sayfalar sen olsaydın
Her gün sana yazsaydım
Sana değil sayfalara aşık olsaydım.
Hep okurdum,
Durmadan o...
Her şeyi onun için yoluna sokarsın ama onunla hiçbir şeyi yoluna sokamazsın, işte o zaman ruhunun ortasına geceden kalma bir park kurulur... İçinde zincirler...
rengini tanımakla başlamalı her şey, solukluğuna ikna olmakla, ışıldayanın sükunet tercihi ile başlamalı. bir gureba evinde sana açılan bir döşek, bütün geze...
Süpürdüm,kafamın içinde dönüp dolaşan
Düşüncelerin kırıntılarını
Kilimin altına
Güneş ağarırken uyandım
Yalvarırken buldum kendimi Tanrı'ya
Bıraktım yük...
Geçmişim...
Çocukluğumun yanından.
Şimdi anladığım birkaç ışık hızında.
Köpeklerin kovaladığı o an, beni kırlara
kırın bittiği o çamur ve evlerin hiz...
Biraz bakınca uzaklara
Düşünüyorum,ediyorum ve bazense yazıyorum
Bazense artık çok az
Biraz daha bakınca ise
Görüyorum, dönüyor dolaşıyor ve görüyorum ke...
Beyaz ata binmiş zırhlarla kaplı iskeletin, karşısında duruyor.
Zamansız ayrılıkların cesareti bu!
Cebindeki kültçeleri yere bırakıyor,
Ruhun atlayışların...
ruhumdaki köpekleri tanrım , kim azad etti?
Hatırım nerede, bir şey söyle
senden bi avare , yürürüm yollarda
Nereye dersen...
esir etme kalemimi , ruhum ...
Kalemim bir ölçüde kırık diyebilirim,
Sesimi de kurban ettim strese,kedere ve
iki parmak arası dumana
o yüzden kısık.
İlla empati kurulur benimle,
çoklu...
Siz yetersizlik hissi nasıldır bilir misiniz?
İnsanı içten içe yiyen bir bakteri gibidir. Elinizden geleni yaptığınıza eminsinizdir muhakkak. Ancak bu bile...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok