Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Öncelikle ağır bir film olduğunu söylemek istiyorum, izlerken ileri sarıp hızlıca bitmesini istediğim filmler listesine kendisini de ekledim. Zar zor 3 4 gün...
Bu bahçeyi hatırlıyorum.
Buraya ilk geldiğim gün annemin bacaklarının dibinde sığınacak yer arıyordum. Günün asık suratlı telaşının nedeninin, dul kadının ...
Aldanma hayatın dokunuşuna
Acılar bıraktığın elde
Gözbebekleri gibi kanlı
Ağır yaralı ve hayata tutunmak çabasında
Bir hayli inatçı
Her tutuşmada sıcacı...
Sorun değildi... Bir zamanlar. Güvendiğim bütün insanların aldatması mesela; bir başkasıyla veya yalanlarla. Sonuç ne olabilir? Hayatına eşlik etmek gerekiyo...
Seni izlerken sunduğum masumiyet...
O evleri oraya kim koydu, yeşil kalmalıydı.
Bir deliyle seviştiğin olmadı henüz...
Bu güvercini kim besliyor, özgür ...
İki taraf için de hiç adil olmayan acımasız bir savaştı. Birlikte bunca geçen anlamlı zamandan sonra savaştıklarını bile anlamadan birbirlerine en ilkel sila...
Aciz merhumun duaları uyutmadı bu gece de
ah yine mi bedduaların var
hiç denk gelemedim güneşe
karanlık yanlısı saçlarım
ve kaçınılmaz aydınlığa uygarlık...
Çocukluğumda otobüs duraklarında geçen zamanı saniyeleri sayarak doldururdum. Biraz babamın da katkısı vardı bu beyhude işte. “Seksen dörde kadar say, otobüs...
...
İçimizden bir tramvay geldi geçti...
Senin bir şaire, benimse bir şiire ihtiyacım vardı.
Sen şairini buldun, ben şiirimi yazdım.
Tekdüze bir çizg...
Oturdun şimdi o masaya,
Yarenin de hemen karşında.
Ölçün bellidir ondan oynamaz şirazen.
Mutlaka yudum yudum içeceksin.
Ölçüsüz yaptığın yemeklerse şahan...
Hani bazen, özellikle de hastane yakınlarında, önünüze tanımadığınız birisi çıkar, dolmuş parası olmadığını söyler, sizden para ister ya. Bunu bugün onlarca ...
Geride kalmış gibi..
Hiç yaşanmamış, hiç yakınmamış gibi...
Yaktığım köprülerin közlerinde hiç yanmamış gibi...
Göğüs kafesimden yırtılarak sökülüp atılmı...
İnsanın kendi ile kalıp kendi ile duygularını paylaşması harika bir şey. Ben bunu 26 yaşımda öğrendim, umarım ki sizler zaten bunu önceden keşfetmişsinizdir....
Çok defa serap gördü bu uçsuz bucaksız gibi görünen çölde. Ama yine de her seferinde yürümeye devam etti "Ya bu seferki gerçekten su ise?" düşüncesiyle. Onu ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok