Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
bir ekim. bir ekim pazar. işte yine yüreğime doluyor yaprakların hışırtışı, güzle karışık sen. ve senle karışık şiirlerin, şiirlerinle sarmaş dolaş ben. güne...
temmuzun yirmi ikisi
sen herkes uyurken bezmiş gözlerle dolunaya bakıyorsun
aslında baktığın dolunay değil
baktığın uzaklarda olan o titrek yürek
zehirli...
Sonra mayıs geldi, ölülerin ıslıkları yağmurlarla ıslandı. Sınırlı şahsi aptal benliğimse gölgelere sığındı, her bir şeyden korunabilirim sandı. 'Ben aslında...
sevgili kendim,
sana bir mektup borçlu olduğumu düşünmüştüm ama sonradan fark ettim ki ben kimseye bir şey borçlu değilim. kimse de bana bir şey borçlu deği...
bu his yüreğimi yarıyor, kanımı akıtıyor. akan kan bir kadehe doluyor, gelinciğin teki geliyor, kırmızıya boyanıyor. gelincik şimdi benden bir parça taşıyor....
saat on ikiyi üç geçiyor ve kafam şimdi kafam sanki yine bin kilo
her şey çok güzelmiş gibi, sanki bir tek bu eksikmiş gibi mutsuzluğun algoritmasını çıkart...
izin ver, elimi tut, yum gözlerini ve de çalayım senin için kainat denen şeytanın yıldızlarını
bırak onarılmaz, geri dönüşü olmayan bi' hata yapayım
şu gün...
Fiilen ölmeye başladığımızı hissettiğimiz andan itibaren yapmaya çalışacağımız tek şey hikâyenin sonunu değiştirmek için çabalayıp durmamız olacakmış. Böyle ...
beni pişmanlıklarım öldürecek
keşke dememek için çekip çektirdiklerim sebebi olacak gidişlerimin
kırıp döktüğüm kalpler de bir gün karşıma çıkar mı bilemiy...
Bazen parmaklarına çok fazla yara bandı yapıştırmak zorunda kalabilirsin. Aslında sen de bilirsin acısa da öldürmeyeceğini ve verdiği acıyla canlı durduğunu ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok