Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

.

rengi amber diye, tek tana böyle kardım, ağzımın kanını

ağzımın amberinden tut,

etleşmeye diye

salkım salkım titre, sen de,

eteğimin zilleri gibi

biz et...

Ormanda yollar ayrıldığında

Gidenleriz biz

Hiç yürünmemiş olandan

Baksana parıltımıza

Farkı yaratan yollarımıza

Hadi gir kolumuza

Önce aynı yolda çoğ...

"Üzerine basa basa gezdiği bahçede,
"çiçek kalmamış" diyenlerin çağı.."

Yine de açıyorlar…

yıkılmayan, yılmayan bir "ben" lazım insana.

yürüdüğü yolda kaybolup

yokuş aşağı fırlamalı yeri gelince.

denize bakmalı, bırakmalı düşünceleri -

derine, ...

Bir küçük karahindiba çiçeği. Bu soğukta ne arıyor dağ başında? Belki birinin, gelip de fotoğrafını çekmesini. Öyledir çünkü, ben eğilince fotoğrafını çekmek...

Hava soğuk.

Yetiş zabıta!

Kaçak karlar yağıyor Beyoğlu'nda...

Kartopu oynama hevesi değil bu özlenen.

Biliyorum dönence...

Kedi, her zamankinden çok yan...

Rüyama gelip, o gece içimdeki karanlığı gördüm demişti, karşımda dimdik otururken ve gözleri parlayarak.

Tuhaf bir geceydi, iyi hatırlıyorum. O gece ona bin...

Sarı tüller örtülür üstüme

Siyah dumanlar uçuşurlar

Bırakırken tüm çıplaklığımı

Parmak uçlarına

Gözlerinde eriyip giderken

Korkularım

Karışır sıcak...

Herkesin bir yarası var,  

Biri gün ışığında saklı, biri karanlıkta,  

Kimisi konuşur, kimisi susar,  

Birinin kahkahası, ötekinin gözyaşıdır,  

Ve sonun...

Geçip gidiyorsun,  

bir şey bırakmadan geriye.  

Dalların kırılsa da,  

toprağa karışmadan önce,  

kokusunu bırakan bir çiçek ol.  

Sonra git,  

rahat ...

Uyuyamam,  

uyursam düşerim  

karanlığın tam ortasına.  

Gölgeler sarmış dört bir yanımı,  

nefesim yetmez geceye.  

Uyanamam,  

uyanırsam kırılır camd...

Bahar geliyor, etrafı çiçek kokuları sarmalı.

Her yerde bir kan kokusu var.

Alt şehirlerin sisleri pişman ruhlar gibi.

Her kaldırımda bir ölünün hikayesi....

Yorgun bir geceydi. Saat ilerliyor ama bitmiyor. Zaman bir oyunun içinde beni oyalıyor, kaçıyorum, o kovalıyor. Penceremi açtım, soğuk bir rüzgâr içeri süzül...

Şimdi doğmamış biri adına konuşacağım. Onun adını sanını kimse hatırlamaz. Hatta öyle ki kardeşim olmasına rağmen benim bile şu sıralar aklıma yeni yeni geli...