Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Ayak izlerimi silmek için, yürüdüğüm yolu tersine arşınlayacağım şimdi. Kutsamayı bırakacağım yaşamı. İz bırakmayı, ölümsüz olmayı, hakîkat sonsuzlukta dediğ...
İnsan yeryüzüne evvel emirde (en iyisini yine Allah bilir) dehşetle gelmiştir. İlk insan dediğimiz varlık yapmaması gereken şeyi yapınca sürgünde dehşet üzer...
Hayat hissetmeye başladığımız zaman başlar. Çocukken belli belirsiz hatırladığımız bazı duygular, yaş aldıkça daha anlamlı daha farklı hisler barındırır. Hay...
Akarken hayat kırlarda,
Biz dolaşalım semada.
Kondruralım kanatlarımıza kelebekler,
Bahar kokan çiçekler nefes versin sana bana.
Ver bana ellerini ve...
Mektup yazacaktım,
Mürekkep bitmiş.
Zarfı şişeye koyup
Denize attım.
Balıkçılar,
"İçinde ne var?" dediler.
"Hiç," dedim,
"Sessizliğin Şiiri."
Bi kış akşamı, için soğusun diye kar yağmasını beklemek
Şömine başında ellerini ovuşturarak,
Romantik mısralar dizdiğin kağıtları tokuşturarak.
Biraz ağ...
Kırık bir zincir düşüydü,
omzuma çöken her sözüyle,
ben, esir bir yürek,
sen özgürlüğün eşiğinde.
Bile bile kilitledim kendimi,
anahtarı senin...
Bir hıçkırık düşüyor dudaklarıma,
adını anmadığım gecelerden kalma.
Sanki sen,
bir dize gibi, yarım.
Küçük bir boşluk bırakıyorum cümlelerde,
b...
Kül oldum şimdi,
dağıldım rüzgara,
avuç avuç savruldum.
Sıcak bir hatıra kaldı geriye,
dudak payı gibi,
yakın, ama uzak.
Alem bende,
ben sende kaybolmuşum,
sen bir yaprak,
ben rüzgarın soluğunda,
döne döne yitmişiz.
Her şey bizim,
biz hiç kimsenin.
ibrahim’in kabe’de putları yıktığı gibi
bir bir yıkıyorum karşımdaki duvarları
birkaç kendini bilmez tarafından
kurulmuş olan düzenin ahmak bilginliğini
...
Hayat bir ağaca benzer. Büyüdükçe dalların genişler, gövden güçlenir ve yaprakların çoğalır. Zamanla daha fazla insan hayatına girer, dostluklar kurulur, pay...
Ertesi sabah eve dönmeden önce dudak boyasıyla aynaya şöyle yazdım: Yavrucuğum, bu dünyada yalnızız.
bir zaman senden ağlar kaldım gazala
sesim o uzak dağlarda dağdar şimdi
sanki unutmak için var anılar kinimde
ve sanki hep küs tadıyla söylenmiş bir...
Sayın Yazar,
Selamlar. Nasılsın? Ben iyi değilim sanırım. Biraz konuşalım mı? Mutfakta yalnız kalmamalıyım… Beni melankoliye sürüklüyor. Düşünmek istemiyoru...
Süryani de yürür ey
Gömlek giyenlerin cabası
Çapam ney düğme mi?
Kan mı?
Bana büyük gelen adımların ardından
Bir isim buldum
Onu ruhum gibi saklayacağ...
Bir insan seversin
Hep sende kalsın istersin
Elini uzattığında hep tutsun
Seni hiç bırakmasın istersin
Mutluluk gelir kapını çalar
Güneş o gün daha...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok